Waar de weekenden waren om op adem te komen, om doordeweeks weer te kunnen werken. De avonden dat ik naar bed ging en hoopte dat het de volgende dag beter zou gaan, zijn ontelbaar. Want het gebeurde niet.
Totdat ik mijn dieptepunt drie jaar geleden bereikte. Niet meer kunnen eten van de pijn, mijn lichaam weigerde letterlijk. Ik kon niet meer, was letterlijk op. Ik belde wanhopig het ziekenhuis. Dit kon toch niet mijn leven zijn?
Het antwoord: ja vervelend, dit hoort nu eenmaal bij je chronische diagnoses – je moet ermee leren leven.
Dit was de laatste druppel die de emmer deed overlopen. Na continu van artsen te hebben gehoord dat ik:
💨 Moest stoppen met snowboarden want slecht voor mijn rug
💨 Vanwege heftige astma nooit een huisdier kunnen hebben, terwijl ik de grootste dierenvriend ben
💨 Door mijn chronisch ziek zijn vooral niet moest gaan ondernemen
Met dit alles, had ik afgekeurd thuis moeten zitten. Mijn dromen in de prullenbak.
Heel mijn leven hoorde ik dat ik iets niet mocht en ermee moest leren leven. F*ck that, ik werd boos. Dit is mijn leven, ik wil leven. En ik ben vooral Miriam. Een mens met dromen, waarom mag dat er allemaal niet zijn?
Want wat als de urgentie zo hoog is dat je alleen je dromen kunt waarmaken als je leven en werk optimaliseert?
Tikkeltje rebels als ik ben – gelukkig maar – gooide ik alle vooroordelen aan de kant, ja ook van het ziekenhuis. Ging op zoek naar mijn waarheid, probeerde uit en creëerde een leven op mijn voorwaarden.
Een leven waar er ruimte is voor mijn chronisch ziek zijn, maar vooral ruimte voor mijn dromen. En daar hoort ondernemen bij.
Persoonlijk leiderschap is voor mij de rode draad geweest. Verantwoording nemen over mijn leven, keuzes maken waar ik mijn tijd aan wil besteden en mezelf niet laten beperken door anderen.
Ik ben al bijna drie jaar ondernemer
Heb ik al 10 jaar mijn hond Senna
Hike meerdere keren per jaar in de bergen
Snowboarden doe ik nog steeds
CrossFit drie keer per week
Ik zal nooit knielen voor dit systeem waar ik niet mezelf mag en kan zijn. Ik wil leven en vooral Miriam zijn.
Terwijl ik dit schrijf rollen de tranen over mijn wangen. Wat een ‘hell of a ride’, blijven staan voor wie ik ben was allesbehalve makkelijk. Als ik nu terugkijk ben ik zo dankbaar dat ik altijd voor mijzelf heb gekozen, want trots waar ik nu sta.
En dit is precies de reden waarom ik mijn verhaal deel. Omdat het impact maakt om mensen in beweging te zetten 🔥.
Ik schreef voor cynthia.nl een blogreeks over chronisch ziek zijn en ondernemen.
Blogs lezenEen tweewekelijkse e-mail met inspiratie, inzichten, handige tips & tricks waar je iets mee kunt
Niet de standaard. Ik neem je mee in mijn wereld over marketing, ondernemerschap, leiderschap en slimmer werken